Որ ասում եմ պագալովնի cipavorel են ու պուլտով են միանում-անջատվում, նեղանում են;
Երեկվանից հենց «prkicn» ԱԺ-ում երկու անուն տվեց, բոլորը պուլտով սկսեցին էլի էն բեսեդկում սարքած նամակը «ռասկռուտկա անել»:
Դրա համար նորից եմ գրում թալանագետ սկլերոզի մասին :
ՈՒրեմն, Լինսի հիմնադրամը իր գործունեության ընթացքում հատկացրել է մոտ 220 մլն $ գումար:
20 տարի է արդեն, հայ հասարակության մեծ մասն էդ փողի դարդից գիշերները չի քնում, բեսեդկեքում քննարկում է, հաշվում, գումարում ու հանում, «խեղճ» Քըրքորյանին էլ քցված համարում:
Մի հատ էլ ռոմանԾիկ նամակ են հորինել ու վախտ առ վախտ ռասկռուտկա են անում, յանի Դոն Քըրքի գրածն է.
« Օ՜, Ռոբերտ, այս ի՞նչ արեցիր, այդ ինչպե՞ս կարողացար .... բլա՜- բլա՜- բլա՜ ...»:
Ախր, ա՛յ ճվճվիկներ, Քըրքորյանն էլ հո ձեր պես «ղզիկ» չէ՞ր:
Ինքն էն տղեն էր, ում Ամերիկայի մաֆիան չկարողացավ քցի, ով գելերի ու կրիմինալի մեջ Լաս Վեգասի պապան էր դառել, ով մի քանի անգամ լրիվ բանկրոտից փրկվել է իր խելքի ու հնարամտության շնորհիվ:
ՈՒ նման Տղուն քցի՞ն, ինքն էլ սրտաճմլիկ նամակո՞վ որոշեց հանդես գա, որ դուք էլ հայկական սերիալի տեղ ծամեք ու հուզվեք:
Նույն Լինսի տարիներին ՀՀ պետական պարտքն ընդամենը 1 միլիարդ
$-ից քիչ ավելի էր կազմում (ի դեպ, միակ ժամանակահատվածն է, որ պարտքն իջել է, ոչ թե ավելացել, ՀՀ-ն պարտք է փակել):
Հիմա էլ չգաք էն «գույք պարտքի դիմաց» անգիր արած լոզունգով ցույց անեք:
Հենա մի հատ ռազմավարական գույք ըտենց տարիներով «փԴում ա» Թամանցիների վրա, Տեցի ճամփին:
Կարող եք ամեն օր գնալ «մետալալոմի» վերածված Նաիրիտի դիմաց ձեռներդ պարզեք ու հպարտ գոռաք`
- Էս մեր ժանգոտած հսկան ա, ո՛չ մեկին չենք տվել:
ՈՒռա՜ա՜ա՜ «товарищи»!..
Իսկ հիմա ՀՀ պարտքն արդեն հատել է 11 միլիարդի շեմը:
Բայց էդ սրտաճմլիկներից ոչ մեկը չի հարցնում` ա՛յ ախպեր, ի՞նչ եք արել էդ 10 միլիարդ դոլարը, ու՞ր է էդքան փողը, ինչի՞ վրա է ծախսվել կամ ու՞մ գրպանն է գնացել:
Տո սկի շատերը չգիտեն էլ դրա մասին:
Վեջներն էլ չի :
Փորձեք ու կհամոզվեք, ցանկացած միջին վիճակագրական թալանագետի հարցրեք ՀՀ պետական պարտքի մասին, կասի` «շատ պետքս ա՞ իմանամ», բայց Քըրքորյանի փողերի մասին գիշերը քնից հանեք, հստակ թվով ու ցուցակով անգիր կպատմի:
Իսկ ամենահետաքրքիրն այն է, որ մեծ հայ բարերարի տված փողը բարեգործություն էր, ու եթե ասենք թեկուզ կերել- խմել եք, կամ կորցրել, կամ ափըռ- ցըփըռ ծախսել, դա էլ հետ չեն ուզելու ձեզնից, դա նվեր էր:
Իսկ այ Պետության պարտքը նվեր չի, ձեր վզին է ախր:
Թե՞ դուք կապ չունեք Պետության հետ:
Արտ ԴԵՄԻՐՃՅԱՆ
Հ.Գ.1
Լինսի հիմնադրամի 220 մլն –ով, մի քիչ որ ուզենաք, կարող եք հետաքրքրվել` ինչ է արվել, որ մինչև հիմա ամեն օր առընչվում ու բոլորդ օգտվում եք:
Չե՛մ ալարի, մի մասը կհիշեցնեմ.
Երևանից կսկսեմ.
Բարեկամության կամուրջ,
Բաղրամյան/Օրբելի թունել,
Սարալանջի նոր ճանապարհ,
Հերացի-կրկես ճանապարհ-թունելներ,
Վարդանանց/Խանջյան թունել,
Արգավանդի խաչմերուկի էստակադա,
Դավիթաշենի կամուրջ:
Մարզեր.
Սելիմի լեռնանցքի ճանապարհ,
Սյունիքի Գորիս-Կապան-Մեղրի ճանապարհ (ցավոք, որի մի մասը նվիրվեց «հարևանությանը»),
Դիլիջանի թունել,
Ջաջուռի թունել,
Ստեփանավանի թունել,
Սպիտակ քաղաքի վերակառուցում,
Աղետի գոտու հսկայական շինարարություն:
Սրանք բոլորը մեգա նախագծեր են
Հայրս միշտ ասում է Քըրքորյանի տված 200 միլիոնը ժողովուրդն իր գրպանի ու իր կյանքի որակի վրա ավելի շատ զգաց, քան էդքան պետական պարտքի միլիարդները:
Հ.Գ.2
Հլը ասեք 200 միլիո՜ն ու 6-7 միլիա՜րդ, որ էս իշխանությունները պետական պարտք են ավելացրել ընդամենը 5-6 տարում:
Էդ թալանագետներից մեկդ հարցրե՞լ եք կամ մեկիդ վեջն է, ի՞նչ են արել էդքան փողը:
Հ.Գ.3
Ասում են` ռազմավարական երկաթգիծ:
Ասողներին հարցնում եմ` վերջին անգամ ե՞րբ ես օգտվել քո «ռազմավարական երկաթգծից»: 10-ից 9-ը չի օգտվել կյանքում, չի էլ պատրաստվում, որովհետև հարմար չի:
Ախր մեր երկաթգիծը մեծ հաշվով վնասով աշխատող կամ լավագույնը` ծերը ծերին իրեն փակող շղթա է, ամենահեռու տեղը, որ կարող եք գնալ, էն էլ միայն հանգստի սեզոնին` Բաթումի կամ Փոթի:
Պլյուս, եթե էդքան թանկ ու ռազմավարական էր, էն վատ տարիներին ինչու ՞ ձեր ձեռով ռելսերի տակի շպալները քանդեցիք, տարաք, կտրտեցիք ու վառեցիք, որ տաքանաք:
Դուք քանդում ու փչացնում եք, հենց մեկ ուրիշը ձեր ավերածը վերցնում, սարքում ու աշխատացնում է, քա՞ղցր է դառնում:
Հետո էդ ռելսերը հո չե՞ն հավաքել տարել, մեր երկրում է մնացել, մեր երկրում է աշխատում ու մենք ենք օգտվում, աշխատատեղեր են, հարկեր են ... վերջը:
Նույնը ատոմակայանը:
Մեր ատոմակայանը միակն է աշխարհում, որ կանգնած վիճակից վերագործարկվել է:
Էդպիսի այլ փորձ ու երկրորդը դեռ չկա:
Դրա համար լուրջ մասնագետներ ու ռեսուրսներ էին պետք ատոմային էներգետիկայի ոլորտում, ինչն աշխարհում մատների վրա հաշված երկրներ ունեն և կարող են իրենց թույլ տալ:
Չէ՛, պիտի մնար փԴեր, որ ձեզ հպարտ ու «ինքնիշխան» զգայիք ...